Dendritische cellen (DCs) zijn kortlevende immuuncellen die continue antigenen opnemen in perifere weefsels, matureren en migreren naar de lymfeknopen. Daar presenteren ze de antigenen aan naïeve T cellen om ofwel tolerantie te induceren -tegen lichaamseigen antigenen-, ofwel immuniteit -tegen lichaamsvreemde antigenen. Deze keuze hangt af van hoe het antigen gepercipieerd wordt tijdens opname en wordt bepaald door het type DC maturatie. Ons labo toonde aan dat opname van apoptotische cellen leidt tot homeostatische DC maturatie waarbij verschillende mechanismen de adaptieve immuunrespons onderdrukken. Maar wat gebeurt er tijdens een infectie? Hoe vermijden DCs dat ze lichaamseigen antigenen presenteren in een immunogene context doordat ze geactiveerd worden door een infectie en de productie van cytokines? Om deze vraag te beantwoorden willen we de processen van dendritische celmaturatie tijdens Toxoplasma infecties bestuderen. Het bouwt verder op eerdere observaties waarbij we vaststelden dat migratie van DCs tijdens infecties geblokkeerd wordt. Dit leidde tot een revisie van het concept semi-maturatie, dat stelt dat DC maturatie geinduceerd door liganden van pathogenen of door cytokines fundamenteel verschillend is. Dit concept is op zich niet nieuw, maar onze verbeterde inzichten in DC maturatie en huidige technologiën zullen nu toelaten om de moleculaire mechanismen te begrijpen die aan de basis liggen van dit kritische checkpoint om autoimmuniteit te vermijden.