Hart- en vaatziekten zijn een belangrijke doodsoorzaak bij vrouwen, en vrouwen hebben meer kans op het ontwikkelen van hartfalen met behouden ejectiefractie dan mannen. Vasculaire veroudering zou hierin een rol kunnen spelen, maar het precieze mechanisme is nog onbekend. Diagnostische criteria en behandelingsprotocollen voor hartaandoeningen zijn gericht op mannen, en de verschillen tussen mannen en vrouwen in cardiovasculaire anatomie en functie zijn slecht begrepen. Om deze kloof in kennis te dichten, stellen wij een nieuw computationeel kader voor dat medische beelden, hemodynamica, patiëntgeschiedenis en vasculaire functie integreert om geslachtsspecifieke cardiovasculaire modellen te ontwikkelen. Ons onderzoek is gericht op het ophelderen van de mechanistische implicaties van cardiovasculaire verschillen tussen mannen en vrouwen, met de nadruk op het effect van vasculaire veroudering op de remodellering op lange termijn van HFpEF. Uiteindelijk willen we hiermee bijdragen aan de ontwikkeling van seksespecifieke behandelings- en diagnostische protocollen die ervoor kunnen zorgen dat vrouwen tijdige en effectieve zorg krijgen.