Dit project zal zich richten op het onderzoek naar een burst-mode elektronische chip voor compensatie van chromatische dispersie of andere kanaaldistortie. Het toepassingsgebied is optische toegangsnetwerken, en meer ihb passieve optische netwerken (PONs). Gedurende het afgelopen decennium zijn de datasnelheden over PONs stabiel gebleven; dit is recent drastisch veranderd. Netwerkoperatoren worstelen met de technologie om nieuwe 5G toepassingen uit te rollen, en er wordt gedacht om gebruik te maken van geavanceerde radiotechnologie zoals MIMO, straalbundeling enz. Dit vereist dat de radiosignalen van diverse antennes centraal worden verwerkt, wat gepaard gaat met zeer hoge datatrafiek. Producenten van telecom apparatuur zien PONs als een oplossing om deze traffiek op te vangen. Dit heeft het onderzoek op het gebied van PONs terug aangewakkerd, met focus opdrijven van de transmissiesnelheid tot 50Gb/s, een vervijfvoudiging vergeleken met de huidige stand van de technologie. PONs bestaan uit een boomachtige glasvezelnetwerk, waar een aantal ONUs (optische netwerk unit) verbonden zijn met een optische lijnterminatie (OLT). In het stroomopwaartse pad moeten optische zenders en ontvanger in burst-mode werken. Aan 50Gb/s, zal chromatische dispersie van de glasvezel en bandbreedtebeperkingen van opto-elektronische componenten de signalen over de PON ernstig verstoren. Om dit op te lossen, is een burst-mode equalizer chip nodig, die tot heden nog nooit werd gedemonstreerd.