Voor langdurige anesthesie bij paarden wordt steeds gebruik gemaakt van inhalatie-anesthetica, zoals isofluraan, sevofluraan en desfluraan. Omdat dit sterke broeikasgassen zijn, die erg lang aanwezig blijven in de atmosfeer, moet hun gebruik tot een minimum beperkt worden. Er is voor mensen een zogenaamd 'anaesthetic conserving device' op de markt, dat een veel lager verbruik van isofluraan en sevofluraan toelaat. Verschillende aanpassingen zijn echter nodig om dit model bij paarden te kunnen gebruiken. Tijdens in vitro experimenten met verschillende van deze toestellen in parallel zullen de functie, weerstand, volume dode ruimte, etc. gemeten worden bij gebruik van volumes en gassnelheden die geschikt zijn voor het beademen van paarden. Daarna volgt een in vivo test en indien dit opportuun lijkt wordt een model specifiek voor paarden ontwikkeld, dat na nieuwe in vitro en in vivo testen kan gebruikt worden in klinische studies, met zowel iso- als sevofluraan. Dit zal leiden tot een lager verbruik van inhalatie-anesthetica, wat niet alleen de kost van de anesthesie vermindert, maar vooral ook de vrijstelling in en negatieve effecten op de natuur.