Project

Patiënt-specifieke planning van transarteriële aflevering van medicatie voor leverkanker: modelleren van partikeltransport en kathetertoegankelijkheid

Code
3S006020
Looptijd
01-11-2020 → 31-10-2024
Financiering
Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek - Vlaanderen (FWO)
Mandaathouder
Onderzoeksdisciplines
  • Medical and health sciences
    • Hepatology (incl. pancreas)
    • Cancer therapy
  • Engineering and technology
    • Biomedical image processing
    • Biomedical modelling
    • Biofluid mechanics
Trefwoorden
medicijnafgifte gepersonaliseerde geneeskunde voor kankerbehandeling numerieke modelleringstechnieken locoregionale medicijnafgifte hepatocellulair carcinoma (HCC) radio-embolisatie chemo-embolisatie
 
Projectomschrijving

Hepatocellulair carcinoma (HCC) is het meest voorkomende type van primaire leverkanker en de op één na grootste kanker-gerelateerde doodsoorzaak wereldwijd. Bij transarteriële therapieën voor de behandeling van inoperabele HCC wordt een katheter genavigeerd door de hepatische arteriën en worden radio- of chemo-embolisatie partikels zo dicht mogelijk bij de tumor geïnjecteerd. Het doel van dit onderzoeksproject is om een gepersonaliseerde modeleringstechniek te ontwikkelen en te valideren om patiënt-specifieke planning voor transarteriële afgifte van medicatie in de lever te optimaliseren. 3D numerieke stromingsmodellen (Eng.: CFD) zullen ons in staat stellen om de bloedstroom en partikelverdeling in patiënt-specifieke hepatische vaatbomen te simuleren en de impact van klinisch variabele parameters (bv. injectielocatie, -snelheid, partikelgrootte, etc.) te bepalen. Deze numerieke methoden zullen gevalideerd worden door een combinatie van in vivo beeldvorming en in vitro experimentele methoden. Aangezien het vaak moeilijk is om de katheters diep in de arteriële vaatboom te navigeren, zal vasculaire toegankelijkheid voor katheters bestudeerd worden, rekening houdende met de beperkingen (bv. diameter, flexibiliteit). Door het combineren van CFD en vasculaire toegankelijkheid kunnen de meest optimale injectielocaties bepaald worden (hoge doelspecificiteit, hoge bereikbaarheid) voor elke patiënt, wat een cruciale stap is in het verbeteren van transarteriële therapieën.