-
Humanities and the arts
- Development of methods and techniques
- Cultural history
- European history
- Philology
Filologie definieerde ooit wat het betekende om wetenschappelijk te zijn - en misschien zal ze dat opnieuw doen. Steeds meer wetenschappers die digitale methoden gebruiken, halen de historische verwezenlijkingen van de filologie aan als een model voor systematische studie rond heterogene tekstuele corpussen. Ondanks deze hernieuwde belangstelling is er nog steeds geen systematische verklaring voor het enorme scala aan activiteiten en beschermheerschap, gegevens en netwerken, die de filologie hebben voortgestuwd tot haar status als model of zelfs de 'koningin der wetenschappen' in het Europa van de 19e eeuw. Door gebruik te maken van wetenschapsgeschiedenis, mediastudies, informatiestudies en diverse tekstuele methoden, biedt dit project die holistische verklaring aan van hoe en waarom filologie als 'wetenschap in wording' zo'n buitengewoon succes boekte. Het project slaat een brug tussen de filologie - haar historische en hedendaagse varianten - en de hedendaagse inspanningen op het gebied van digital humanities, kritische datastudies, infrastructuurstudies en de/postkoloniale studies. PhiSci neemt filologie serieus als een wetenschap en geeft deze de soort behandeling die al een generatie lang de wetenschapsgeschiedenis domineert. Het is een baanbrekende analyse van de filologie, van de Franse Revolutie tot de Eerste Wereldoorlog, en streeft de volgende centrale vraag na: hoe hebben lokale ensembles van protocollen, representatie, instrumentatie en samenwerking zich geconsolideerd in robuuste programma's voor de creatie van stabiele kennis en kennisgemeenschappen? Het project besteedt speciale aandacht aan heterogeniteit en universaliteit in sleutelconcepten en -praktijken en aan fysieke aspecten zoals media en infrastructuur: elementen die ondergewaardeerd of zelden begrepen worden in termen van hun epistemisch werk voor de productie van gegevens, bewijsmateriaal en feiten. PhiSci zal dus uitleggen hoe de filologie functioneerde als een relationeel systeem dat - in de diversiteit van haar gegevens en de voortdurende flux in haar projecten en personeel - een eenheid projecteerde die haar in staat stelde een wetenschappelijke autoriteit uit te oefenen die groter was dan de som van haar delen.