Het voorgestelde onderzoek wil de relatie traceren tussen het gebruik van noodbevoegdheden en de crisis van de rechtsstaat in de post-Sovjet-context, met een focus op de Russische Federatie. Het beoogt te bestuderen hoe de crisiscontexten na de ineenstorting van de Sovjet-Unie de theorie en praktijk van de noodtoestand hebben gevormd en bovendien het constitutionele systeem en de constitutionele cultuur binnen Rusland hebben beïnvloed. Het onderzoek zal historische toepassingen van noodbevoegdheden in kaart brengen, evenals de sociaal-politieke context die ze bepaalt, het zal analyses uitvoeren van constitutionele, wetgevende en administratieve bepalingen en politieke verklaringen, en patronen in de juridische ontwikkeling traceren, bijdragend aan de theorie van de noodtoestand, vergelijkend constitutioneel recht en constitutionele theorie, door een historische analyse van de ontwikkeling van noodbevoegdheden in deze context aan te bieden.