Nieuwe vroege biomerkers van nierziekte bij katten zijn dringend nodig, aangezien de huidige diagnostische testen zoals serumcreatinine en SDMA alleen toenemen wanneer de nierfunctie al onomkeerbaar is beschadigd, wat resulteert in late therapeutische interventies in plaats van de ziekte vroeg in zijn verloop te remmen. Dit project maakt gebruik van de analytische kracht van state-of-the-art metabolomics-technologieën om biomerkers van vroege nierschade te ontdekken in verschillende biovloeistoffen, waaronder bloed en urine. Metabolomics is de wetenschap van het karakteriseren van alle metabolieten met een laag moleculair gewicht in biomatrices om een ​​functionele vingerafdruk van de huidige fysiologische status te verkrijgen. Het eerste deel van dit project is gericht op het identificeren van multivariate verschillen tussen het metaboloom van katten met chronische nierziekte en gezonde oudere katten. Metabolieten die geassocieerd zijn met nierschade kunnen eerst en vooral worden gedetecteerd aan de hand van een ongerichte (untargetted) benadering zonder a priori kennis. Daarbovenop zal een hypothese gestuurde gerichte zoektocht naar discriminerende metabolieten worden uitgevoerd door gebruik te maken van vooraf geselecteerde biomerkerpanels op basis van diepgaand literatuuronderzoek. In de tweede fase zullen de geïdentificeerde biomerkers gevalideerd worden in vroege stadia van nierziekte, d.w.z. voordat veranderingen in traditionele merkers optreden. Hiervoor wordt een groep gezonde oudere katten opgevolgd totdat een bepaald percentage  renale azotemie ontwikkelt. Bloed- en urinestalen van dieren in pre-azotemische stadia zijn van bijzonder belang om te zoeken naar associaties tussen de geïdentificeerde biomerkers en nierschade. Met dit project wordt verwacht nieuwe biomerkers te detecteren voor toekomstige klinische validatie en ontwikkeling van klinisch toepasbare diagnostische testen.