De ontwikkeling van de funeraire praktijken in Iran tussen de Achaemenidische en Sassaniedische periode heeft drie overgangsfasen gekend en de opeenvolging van het ene rijk door het andere is de oorzaak geweest van belangrijke veranderingen. Dit onderzoek heeft tot doel om de factoren te duiden die verantwoordelijk waren voor deze veranderingen in de spirituele benadering en om aan te tonen dat de funeraire praktijken meer culturele fenomenen zijn eerder dan enkel religieuze rituelen. Begrafenismodaliteiten spelen een belangrijke rol in de reconstructie van gemeenschappen tijdens de Achaemenidische, Parthische en Sassaniedische periode.