Monoklonale antilichamen hebben een revolutie teweeggebracht in de moderne geneeskunde. Antilichamen zijn echter delicate moleculen die kunnen aggregeren tot potentieel schadelijke deeltjes. De vorming van eiwitdeeltjes is vooral empirisch bestudeerd, maar het blijft een belangrijk obstakel voor de ontwikkeling van veilige therapeutische eiwitten. Mijn project heeft tot doel het fenomeen in verschillende stadia, van de vroege geneesmiddelenontwikkeling tot de behandeling in het ziekenhuis, aan te pakken om veiligere behandelingen mogelijk te maken. Ik zal mijn doel bereiken door (1) correlaties te onderzoeken tussen de fysisco-chemische eigenschappen van 30+ model antilichamen en eigenschappen van de deeltjes die door deze antilichamen worden gevormd als gevolg van mechanische stress om te ontdekken welke antilichaam eigenschappen verantwoordelijk zijn voor deeltjesvorming in de kliniek, (2) nieuwe methoden te ontwikkelen om eiwitaggregaten in het analytisch uitdagende groottebereik (0,1-10 µm) te detecteren en te analyseren, en (3) algemene richtlijnen en strategieën op te stellen voor het omgaan met antilichamen in de kliniek, om zo de veiligheid van de beschikbare behandelingen te verbeteren. Mijn project is daarom zeer relevant voor de biofarmaceutische sector en voor de miljoenen patiënten die veilige en deeltjesvrije biotherapeutica nodig hebben.