Om de klimaatverandering te beperken is een snelle vermindering van de broeikasgasuitstoot nodig. Ondanks de focus op de aanbodzijde, zijn deze maatregelen onvoldoende om de beoogde reductie van het klimaatakkoord van Parijs tijdig te realiseren. Het laatste IPCC-rapport benadrukt het potentieel van maatregelen aan de vraagzijde, zoals veranderingen in consumptiepatronen. Deze kunnen een aanvulling vormen op de huidige maatregelen aan de aanbodzijde, waardoor de uitstoot tegen 2050 met 40-70% kan worden verminderd. De relatie tussen consumptie en welzijn is niet eenduidig. Consumptiecorridors bieden een minimumniveau voor menselijke behoeftevervulling en een maximumniveau waarboven consumptie niet duurzaam is. Hoewel sommige consumptiecorridors al berekend werden, beperken deze zich meestal tot één enkel consumptieproduct dat één specifieke behoefte vervult. Het is ook onduidelijk welke maatregelen beleidsinstrumenten nodig zijn om binnen deze consumptiecorridors te komen. In het DEER-project zullen de effecten van maatregelen aan de vraagzijde op het menselijk welzijn worden geanalyseerd vanuit een milieu, sociaal, economisch en beleidsperspectief. Hiervoor worden eerst de verschillende menselijke behoeften gekoppeld aan de benodigde producten/diensten, met gevalstudies die focussen op thermisch comfort en mobiliteit in Vlaanderen. Ten tweede worden hun consumptiecorridors gekwantificeerd. Ten derde zullen toepasselijke maatregelen aan de vraagzijde worden geïdentificeerd en zal hun impact op de koolstof- en materiaalvoetafdruk van de geselecteerde behoeftewaardeketens worden berekend. Daarnaast wordt voor de geselecteerde maatregelen ook de economische en sociale impact geanalyseerd, inclusief de voorkeuren van consumenten. Ten slotte zullen de maatregelen aan de vraagzijde worden ingepast in beleidsinstrumenten en policy mixes die een optimale milieueffectiviteit combineren met minimale ongewenste neveneffecten , resulterend in specifieke beleidsaanbevelingen.