Positronemissietomografie (PET) is gebaseerd op de detectie van fotonenparen die worden uitgezonden door een positron die een radioactieve tracer uitzendt die aan de patiënt wordt toegediend. Reconstructie-algoritmen verwerken deze emissiegegevens om de ruimtelijke verdeling van de tracer in het lichaam te schatten. Deze algoritmen hebben informatie nodig over de weefseldichtheid om de fotonverzwakking in de patiënt te corrigeren. Multi-modaliteit PET / CT-systemen verkrijgen de weefseldichtheid van het CT-beeld, maar deze procedure is onnauwkeurig wanneer er beweging van de patiënt optreedt tussen de PET- en CT-scans of wanneer het verzwakkingsbeeld dat is afgeleid van CT-scans onvolledig is. Soortgelijke problemen doen zich voor bij PET / MR-systemen. Dit project beoogt het reconstrueren van de radioactieve tracerdistributie en de weefseldichtheid uit de emissiegegevens zonder gebruik te maken van CT of MR; dit zorgt ervoor dat de weefseldichtheid gebruikt voor reconstructie ruimtelijk en tijdelijk overeenkomt met de emissiegegevens. Onze aanpak is van toepassing op de time-of-flight (TOF) PET-systemen, die met een nauwkeurigheid van ongeveer 400-600 ps het verschil meten tussen de detectietijden van de twee fotonen. Het project bouwt voort op voorlopige resultaten, waaronder het bewijs dat het gelijktijdige probleem een ​​unieke oplossing heeft in 2D TOF-PET, veelbelovende resultaten met een iteratief algoritme en het gebruik van extra radioactieve bronnen die rond de patiënt zijn geplaatst. Er zullen verbeterde algoritmen worden ontwikkeld, optimale configuraties van de bronnen worden geïdentificeerd en de methoden worden toegepast op PET / CT en PET / MR.