Anti-pandemische maatregelen, waaronder sociaal isolement in verschillende landen, resulteerden in veel negatieve resultaten bij mensen met neurodegeneratieve ziekten (PwND). Onderzoek toont aan dat toegenomen eenzaamheid een moderator is in deze relatie, terwijl eenzaamheid, in plaats van sociaal isolement, een belangrijke voorspeller is van cognitieve achteruitgang. De wetenschap is steeds meer geïnteresseerd in effecten van de interactie met natuur en dieren op eenzaamheid en op de kwaliteit van leven. Zo leken huisdieren tijdens de COVID-19-isolatiemaatregelen sociale en emotionele behoeften te vervullen. Hoewel er gevestigde theorieën zijn over de effecten van de natuur en dieren op het welzijn en de eenzaamheid van de mens, en hoewel er sterke aanwijzingen zijn voor de voordelen bij oudere mensen in het algemeen, is het onderzoek naar parkinsonziekte zeer beperkt. De NATAIS-werkgroep (WG) heeft tot doel een onderzoeksagenda te ontwikkelen naar de effecten van natuur en dieren op de kwaliteit van leven en de eenzaamheidsgevoelens van parkinsonpatiënten en hun mantelzorgers tijdens COVID-19. De onderzoeksagenda zal zich richten op zowel fundamenteel als toegepast onderzoek dat zal bijdragen aan de verbetering van de parkinsonzorg en zal de lessen uit de COVID-19-pandemie meenemen. De WG zal een voorlopig logisch model met onderzoeksvragen maken met behulp van een innovatieve aanpak die de perspectieven van onderzoekers, praktijkmensen, de patiënt met een ziekte van Parkinson en hun familie combineert. De onderzoeksagenda wordt gefinaliseerd met behulp van online en face-to-face discussies. De
agenda wordt gepubliceerd in een Open Access-tijdschrift en gepresenteerd met behulp van de infrastructuren
van verschillende internationale organisaties die onderzoek en praktijk dichter bij elkaar brengen