FOXL2 is een cruciale transcriptiefactor voor de ontwikkeling en behoud van ovaria. Ondanks de kennis over FOXL2 is er weinig geweten over de transcriptionele regulatie in ovaria. De meeste inzichten hierover zijn afkomstig van niet-coderende genetische defecten die we vonden in het blepharophimosis-syndroom (BPES), een zeldzame syndromale vorm van primaire ovariële insufficiëntie (POI), en van een geit- en muismodel. Het doel is onbeantwoorde sleutelvragen over de 3D-topologie en het regulatorische landschap van de FOXL2-regio in menselijke ovariële granulosacellen (GC's) in kaart te brengen met behulp van C-technologieën en multi-omics, en om de impact van niet-coderende defecten van de FOXL2-regio op 3D-topologie en moleculaire signalisatiepaden te begrijpen in BPES ziekte modellen. De belangrijkste doelstellingen zijn: (1) In kaart brengen van de 3D-genoomtopologie en regulatorische landschappen in menselijke GC's met behulp van C-technologieën en multi-omics; (2) Functioneel valideren van ovariële cCRE's en lncRNA's van de FOXL2-regio; (3) De impact te bepalen van niet-coderende deleties van de FOXL2-regio op 3D-topologie en -expressie in BPES-ziektemodellen. Dit werk zal genomische studies bevorderen van frequentere ovariële ziekten zoals POI, die voorkomen bij 1% van de vrouwelijke bevolking.