Sinds 1985 wordt constructiegeschiedenis internationaal erkend als een apart vakgebied binnen de geschiedenis, op het raakvlak tussen de geschiedenis van architectuur en ingenieurswetenschappen. Antoine Picon, architectuur- en technologiehistoricus, stelde in 2006 dat constructiegeschiedenis "een unieke opportuniteit biedt om de relaties tussen technologie en cultuur te herdenken." Dit onderzoeksvoorstel vertrekt van de vaststelling dat deze kans nog niet ten volle benut is. Dankzij de state-of-the-art van het constructief-historisch onderzoek in België, en de interesse die het momenteel wekt in andere vakgebieden, kunnen we de premisse en meerwaarde van constructiegeschiedenis als een 'inter'disciplinaire link tussen verschillende domeinen in de geschiedenis waarmaken.
We confronteren constructiegeschiedenis met drie andere vakgebieden, namelijk koloniale geschiedenis,rechtsgeschiedenis en planningsgeschiedenis . Met de wederzijdse uitwisseling van bronnen, methodes,concepten en onderzoeksvragen, willen we de historische dimensie van constructiegeschiedenis verbreden,en tegelijk haar relevantie voor de drie andere domeinen aantonen. Het project focust op de 19de en 20ste -eeuwse bouwkennis en bouwpraktijk in België en haar voormalige kolonie, met bijzondere aandacht voor kennis, expertise en gewoontes die eerder impliciet of stilzwijgend werden overgedragen, om zo cruciale maar onderbestudeerde actoren, bronnen en kennisvormen naar boven te brengen.