Zelf-replicerende RNAs (saRNAs) kunnen worden gebruikt voor vaccinatie, eiwittherapie en celtherapie. saRNAs zijn echter stressvol voor cellen omdat ze sterk inflammatoir zijn. Dit resulteert in griepachtige bijwerkingen bij gevaccineerden. Om het volledige potentieel van saRNA-vaccins te ontsluiten, zijn saRNAs nodig die minder cel-stress induceren. Eiwit- en celtherapie op basis van mRNA is recent onderzocht om de beperkingen van de huidige goedgekeurde viraal gebaseerde eiwit- en celtherapieën aan te pakken. Het gebruik van mRNA als alternatief voor viraal gebaseerde eiwit- en celtherapieën brengt echter ook een aantal uitdagingen met zich mee. Ten eerste brengen niet-replicerende mRNAs slechts gedurende  korte periode (1-2 weken) eiwitten tot expressie. Anderzijds zijn saRNAs, die een langere expressie veroorzaken (4-8 weken), momenteel geen klinische optie omdat ze een te sterke inflammatie veroorzaken. Dit IOF-project heeft als doel saRNAs te maken met verbeterde eigenschappen.