In conversaties hebben sprekers een breed scala aan uitdrukkingen ter  beschikking om hun instemming (of hun "meegaan") met hun gesprekspartner uit te drukken, zoals oui , d'accord of c'est vrai in het Frans. Behalve deze goed gekende prototypes, blijkt de inventaris van dit soort pragmatische markeerders  veel groter te zijn.  Ecologische data in een verscheidenheid aan interactieve omgevingen lijken te wijzen op iets wat potentieel een zeer productief paradigma is. Toch hebben nog maar weinig studies deze vraag ter dege aangepakt voor het Frans (zie bijv. Tobback & Lauwers 2014).  Of nog, als men er zich al voor interesseert, dan is dit louter in het kader van studies van individuele markeerders (bijv. Lefeuvre 2021). Dit project tracht eerst een exhaustieve, corpusgebaseerde inventaris op te maken van markeerders van onvereenstemming  in het gesproken hedendaagse Frans en deze te structureren volgens verschillende syntactische en semantisch-pragmatische dimensies. Vervolgens zal een analyse in termen van productiviteit en semantisch potentieel van deze markers licht werpen op hun rekruteringsproces, om zo de noodzakelijke kenmerken van uitdrukkingen van overeenkomst te identificeren en zelfs toekomstige pragmatische ontwikkelingen te voorspellen. Perceptie en attitudes ten opzichte van deze markers zijn een andere piste van dit project, aangezien sociolinguïstische studies over pragmatische uitdrukkingen in het Frans tot op heden schaars blijven.