Personen met autisme hebben problemen met wederkerige sociale interactie in het dagelijkse leven met negatieve consequenties tot gevolg. De exacte oorzaak en neurobiologische onderbouwing is onbekend. Om de sociale problemen in autisme beter te begrijpen, passen we een tweede persoonsperspectiefbenadering toe met focus op actieve deelname in sociale interactie. Personen met autisme hebben niet enkel problemen met het begrijpen van Neurotypical personen (NT), NT-personen hebben ook problemen met het begrijpen van personen met autisme, gerefereerd naar als de interactionele heterogeniteitshypothese. Volgens deze hypothese kunnen mensen die neurologisch anders zijn en die de wereld op een andere manier verwerken, problemen hebben met het leggen van goede contacten. Deze hypothese impliceert ook dat personen met autisme minder problemen in interactie met iemand met autisme zouden ervaren. Dit wordt inderdaad ondersteund door preliminair onderzoek. Systematisch onderzoek ontbreekt echter. Daarom hebben we sociale interacties onderzocht tussen mensen met autisme, mensen zonder autisme en gemengde interactieparen. Hiervoor voerden we een grootschalige mixed-method vragenlijststudie en twee gedragsstudies uit. De bevindingen van dit project zullen fundamentele nieuwe inzichten opleveren in sociale moeilijkheden bij autisme, die kunnen bijdragen aan verbeterde interventies en communicatie met mensen met autisme.