Synthetische cross-linked polymere nanodeeltjes zijn aantrekkelijke dragers voor een breed scala aan therapeutische
moleculen voor zowel systemische als lokale toedieningstoepassingen. Covalente gecrosslinkte nanodeeltjes zijn
veerkrachtig voor demontage teweeggebracht door verdunning of interactie met extracellulaire eiwitten zoals serum
albumine. Om geschikt te zijn als intracellulair medicijnafgifteapparaat, moet een nanodeeltje disassimteren
opname door de cel om een ​​lading vrij te maken en daarna uit het lichaam te worden verwijderd. Voor dit doeleinde,
ketalen zijn in staat om selectief nanodeeltjes te disassembleren als reactie op de zure pH van 5-6
in endosomen waar nanodeeltjes meestal worden opgeslagen bij endocytose.
Ondanks het feit dat het voor verschillende verknoopte nanodeeltjes-systemen ondubbelzinnig is geweest
aangetoond dat degradatie effectief optreedt als reactie op een trigger, blijft het ongrijpbaar
of dit ook het geval is in een levend systeem. Daarom willen we een strategie ontwikkelen op basis van FRET
(Föster Resonance Energy Transfer) waarmee kan worden bepaald of twee fluorescentielampen al of niet aanwezig zijn
moleculen zijn dicht bij elkaar. FRET is intensief gebruikt voor het monitoren van intracellulaire
demontage van niet-covalent gebonden assemblages, echter naar ons beste weten, het gebruik van
FRET voor het bestuderen van intracellulaire afbraak in vitro en in vivo van covalent gebonden synthese
nanostructuren is onontgonnen.