Aan de hand van modellen en simulaties van het transmissienetwerk voor elektrische energie aangetoond dat spanningsinstabiliteit op een termijn van minuten kan worden vermeden door de regelagenten in de verschillende componenten met elkaar te laten communiceren, en door de inspanning voor de terugkoppelacties te coördineren tussen de verschillende regelagenten. Ook wordt aangetoond dat anticiperen op hoe de geplande regelacties kunnen leiden tot overschrijding van veiligheidsgrenzen stabiliteit kan verbeteren. Deze beide vaststellingen worden in dit onderzoek gecombineerd tot een systematische ontwerpprocedure voor gedistribueerde regelaars, waarbij elke regelagent een modelgebaseerde voorspellende regelaar implementeert die een lokale kost minimaliseert, rekening houdend met alle lokale beperkingen, maar waarbij de voorspellingen rekening houden met informatie die ze van naburige regelagenten ontvangen over de geplande regelacties in naburige componenten.