Dit project onderzoekt het fenomeen van gelijkenis in Romeins-keizerlijke culturele uitingen in Klein-Azië dmv. een detailanalyse van de tot nu toe genegeerde toetssteen van de regio’s architecturale decoratie. Daartoe zal het dit materiële corpus voor het eerst verbinden met de historische protagonisten achter deze ornamenten: de mensen die in en naast deze versierde gebouwen leefden. Concreet zal ik de decoratiepatronen onder de loep nemen om zo de drijfveren achter bovengenoemde gelijkenis bloot te leggen. Het onderliggende idee omvat te onderzoeken of de decoratieve gelijkenissen matchen met andere vormen van connectiviteit tussen dezelfde steden in Klein-Azië en hun elites, voornamelijk gekend uit geschreven bronnen. Hiervoor zal ik een innovatief methodologisch kader aanwenden dat nog niet eerder werd gebruikt in het domein van Grieks-Romeinse architectuurstudies: 1)door te investeren in de digitale transformatie en AI-analyse van het veld, 2)via een vernieuwende aanpak om architecturale met zowel historische als epigrafische data te verbinden. Door deze interactie is dit project bij uitstek geschikt om de drijfveren achter wijdverspreide materiële cultuurovereenkomsten op te sporen en te verklaren. Dit project overstijgt zo ook disciplines, een laatste forte. Door een productieve dialoog over de Romeinse stedelijke cultuur tussen klassieke archeologie en oude geschiedenis te stimuleren, put dit onderzoek niet alleen inspiratie uit maar wil het ook bijdragen aan beiden.