De relatie tussen het ontwerp als kennispraktijk en het begrip van de middelen waarmee het ontwerp wordt uitgevoerd - vormen van tekeningen- , is in de academische literatuur weinig onderzocht. Historisch zijn de ontwerpwetenschappen sterk gekleurd door de Design Method Movement, waarbij het ontwerpen als een cognitief proces wordt beschreven maar weinig ruimte is om de materiële middelen te behandelen waarmee ontwerpen ten uitvoer worden gebracht. De verdere digitalisering en het gebruik van generatieve AI maken een meer doordachte reflectie over de activiteiten, de media en technieken van de ontwerper echter nodzakelijk.  De rol van architectuurtekening in de architectuurpraktijk wordt onderzocht met behulp van literatuurstudies en archiefonderzoek .