De asielprocedure is een complexe, sterk gepolitiseerde en delicate procedure, die grotendeels op discours is gebaseerd: of verzoekers al dan niet in aanmerking komen voor internationale bescherming hangt nauw samen met hoe ze hun verhaal brengen tijdens interviews, en hoe dit tekstueel wordt gereproduceerd in rapporten en beslissingen. Dit deel van de procedure is de “frontstage” of beoordelingsfase. Ook in de “backstage” fase van de procedure (d.w.z. juridische dienstverlening waarbij advocaten asielzoekers bijstaan) spelen narratieven een essentiële rol. Dit project onderzoekt de discursieve co-constructie van de vluchtelingenidentiteit op de kruising tussen adviesverlening en beoordeling in de Belgische asielprocedure. Gezien de cruciale, maar amper bestudeerde, rol van advocaten doorheen de procedure, vertrekt deze studie vanuit hun perspectief om de circulatie van discours tussen front en backstages te bestuderen. Deze sociolinguïstisch-etnografische studie onderzoekt a) de positie van de advocaat op het kruispunt van structuur (het juridische kader) en “agency” (bijstaan van de cliënt), b) het interactionele management van talige diversiteit en c) de impact van meta-communicatie met betrekking tot de discursieve randvoorwaarden van front en backstage interactie. Zo streeft de studie ernaar om, naast het uitbouwen van kennis over de (meta)discursieve positionering van de advocaat, de linguïstische kwetsbaarheid van verzoekers doorheen de asielprocedure te verminderen.