Impulsieve agressie (IA) verwijst naar het toebrengen van fysieke of emotionele schade aan jezelf, andere individuen of objecten. Controle van IA wordt vaak toegeschreven aan responsinhibitie (RI), d.w.z. het vermogen om ongepaste acties te onderdrukken. RI problemen zijn gelinkt aan verschillende psychopathologische stoornissen en gedragsproblemen, waaronder IA. Bovendien wordt IA beïnvloed door de vroege (pre- en postnatale) omgeving, en RI zou deze link mediëren. De meeste studies die focussen op RI en IA zijn echter correlationeel, dus het moet nog worden bepaald of RI problemen leiden tot IA of dat zowel RI als AI worden beïnvloed door een gemeenschappelijke onderliggende factor. Bovendien hebben weinig studies een oorzakelijk verband aangetoond tussen omgevingsfactoren (tijdens eerste levensfases) en RI en IA. In dit project zal ik daarom de Japanse kwartel gebruiken, een diermodel dat veel gebruikt wordt in neurobiologie en gedragsecologie. Ik zal eerst de relatie tussen RI en AI bepalen, en dan bepalen hoe 1) de sociale en fysieke omgeving in het vroege leven en 2) prenatale stress de ontwikkeling van IA beïnvloeden, met de voorspelling dat RI dit verband zal mediëren. Dit project zal een innovatief paradigma gebruiken om hiaten in de RI- en IA-literatuur aan te pakken en nieuwe inzichten te verschaffen over waarom individuen verschillen in gedragscontrole.