Typische veroudering wordt gekenmerkt door een toename van “puntje van de tong” episodes. Dergelijke woordvindingsproblemen treden op wanneer men een woord niet kan oproepen maar het sterke gevoel heeft het wel te kennen. Woordvindingsproblemen bij de ziekte van Alzheimer zijn echter te wijten aan een lexicaal-semantische stoornis. Ondanks dit verschil worden niet-vloeiendheden in spontaan taalgebruik (bijv., pauzes, herhalingen, zelfcorrecties) in beide populaties vaak gezien als het gevolg van woordvindingsproblemen. Daarom beoogt dit project om woordvindingsproblemen in typische veroudering te inventariseren, m.b.v. drie spontante-spraak taken. Ik zal deze data vergelijken met data uit de Talkbase databank om woordvindingsproblemen bij typische veroudering van die bij Alzheimer te onderscheiden. Omdat verbale monitoring mogelijk betrokken is bij het oplossen van woordvindingsproblemen is het nodig dit systeem beter te karakteriseren. Ik zal bestaande fMRI data van een tongbrekertaak heranalyseren om de neurale representatie van verbale monitoring te ontrafelen. Vervolgens ga ik na hoe monitoring normale veroudering, Alzheimer en woordvindingsproblemen beïnvloedt. Dit project heeft verschillende theoretische implicaties voor onderzoek over veroudering, monitoring en niet-vloeiendheden. Omdat spontante-spraak taken steeds vaker in klinische settings gebruikt worden zal het bovendien nieuwe pistes openen voor het bepalen van communicatiestoornissen in het dagelijks leven.