Chronisch hartfalen is een veel voorkomende klinische pathologie in Vlaanderen en de Europese gemeenschap met grote maatschappelijke en financiële impact. Alhoewel fysieke inspanning een belangrijk onderdeel is van de behandeling en revalidatie, vertonen tot 50% van de patiënten weinig tot geen adapaties op een fysiek programma. In deze context dient gesteld te worden dat gedurende lange tijd gefocust werd op centrale limitaties (het hart) van inspanningstolerantie. Recent heeft men aangetoond dat ook limitaties binnenin de werkende spieren (perifeer) vaak een belangrijke rol spelen. Het gebrek aan kennis over de primaire factoren, die inspanningsintolerantie veroorzaken in deze patientenpopulatie, vereist verder onderzoek. Steunend op een sterke interdisciplinaire en multicentrische aard, is het doel van dit project om: i) inzicht te verwerven over de oorzaken van inspanningsintolerantie bij patiënten met chronisch hartfalen; ii) de effectiviteit te evalueren van reeds bestaande revalidatieprogramma’s en de eigenschappen te identificeren van niet-responders aan fysieke ispanning; iii) de effectiviteit te testen van een op maat gemaakte revalidatie strategie op basis van de belangrijkste limitaties van de patiënt. Als gevolg zullen dieper inzicht en een innovatief kader bijdragen om de niet-farmacologische behandeling te optimaliseren. Dit project is van cruciaal belang, vermits men voorspelt dat de incidentie van chronisch hartfalen de komende tien jaar sterk zal stijgen.