Wonden aan de distale ledematen van paarden vormen een groot risico op complicaties. Een vaak waargenomen complicatie is de overmatige groei van granulatieweefsel, exuberant granulatieweefsel (EGT). Dat granulatieweefsel groeit tot buiten de wondmarges en belemmert wondsluiting. EGT vormt een grote uitdaging voor de paardenzorg. Het is een belangrijke oorzaak van vroegtijdige pensionering en kan zelfs leiden tot de dood of euthanasie. Door een gebrek aan inzicht in de mechanismen van EGT is er momenteel nog geen effectieve behandeling voor EGT.In de kliniek herstellen sommige paarden met EGT snel. Deze worden niet als een groot probleem beschouwd, maar sommige paarden vertonen chronische EGT. Deze vereisen een langdurige behandeling en lopen het grootste risico op ernstige complicaties. Dit project heeft tot doel ons begrip van het immuunlandschap en de impact ervan op fibroblasten te vergelijken in gevallen van snelle versus langzame genezing van EGT. De methodologie omvat histologische analyse, laser capture microdissectie voor RNA en DNA sequenering. Daarnaast zullen in vitro stimulatie-experimenten worden uitgevoerd om het effect van cytokines en immuuncellen op fibroblasten te onderzoeken. Ten slotte zullen we het wondmicrobioom onderzoeken, aangezien EGT-wonden nooit steriel zijn en de samenstelling van het microbioom EGT rechtstreeks kan beïnvloeden. Deze inzichten zijn nodig om nieuwe behandelingsopties voor EGT te ontwikkelen.