Planten passen hun groei en ontwikkeling aan afhankelijk van plaatselijk beschikbaar water en nutriënten. Eén van hun essentiële nutriënten is fosfor (P) en de bodembeschikbaarheid onder vorm van organische fosfaat (Pi) belemmert gewasgroei. Vermits de minerale bron voor P beperkt is, is het essentieel planten te ontwikkelen die beter presteren bij verminderde Pi-input. Studies naar Pi-tekorten tonen aan dat zowel lokale als systemische signalisatie leidt tot verbeterde Pi-opname en plantengroei. Dit vereist genexpressieregulatie en wordt beschouwd als een trage response. Het is echter minder bestudeerd hoe planten een Pi-tekort aanvoelen en daaropvolgend welke vroege signalisatie leidt tot activatie van genexpressie. Nochtans zijn deze initiële processen belangrijk om de efficiëntie van Pi-opname en -distributie en plantenarchitectuur te verbeteren. In het PiLESS-project ontwikkelen we methodologie om vroege Pi-tekorten te bestuderen door middel van real-time observaties van fysiologische en moleculaire reacties in de wortel en door de biochemische identificatie van componenten in de Pisignalisatie. Validatie zal gebeuren in een gecombineerde CRISPR/Cas9 screen. Verder wordt een Pi-sensor ontworpen die het, onder andere in Arabidopsis thaliana en tomaat, mogelijk maakt Pi-responsen te volgen. Inzicht in vroege signalisatie zal onthullen hoe planten zich aanpassen om beperkte Pi-beschikbaarheid te tolereren.