Ondanks de uitgestrektheid van de zeeën, bestaat er vandaag meer dan ooit competitie voor het gebruik van maritieme ruimte voor scheepvaart, hernieuwbare energie, visserij en aquacultuur, bescherming van fauna en flora en (diepzee)mijnbouw. Dit onderzoek wil deze soms tegenovergestelde gebruiken van de zee harmoniseren, in het bijzonder met betrekking tot de exclusieve economische zone, de volle zee en zeebodem van maritieme zones buiten nationale jurisdictie. Dit zal bereikt worden door de verplichting om ‘rekening te houden met’ de belangen van andere actoren op zee, een verplichting die opgelegd wordt door het VN Zeerechtverdrag, te analyseren. Dit is het enige concept voorhanden om conflicterende gebruiken van de zee te verzoenen, maar het kent geen definitie. Dit zorgt ervoor dat actoren aangewezen zijn op onvoorspelbare ad hoc oplossingen die bovendien geen rekening houden met de huidige en toekomstige belangen van derde partijen. Dit onderzoek wil helderheid verschaffen aangaande de verplichting om rekening te houden met de belangen van andere gebruikers van de zeeën – de inhoud van deze verplichting is immers essentieel voor een goede mariene ruimtelijke planning. De betekenis van deze verplichting zal achterhaald worden door een studie van het Zeerechtverdrag, evenals regionale en nationale praktijken rond meervoudig gebruik van zeeën en een studie van aanleunende rechtsgebieden en bijhorende rechtspraak die meervoudig gebruik verzoenen zoals bij gedeelde waterlopen.