De gekoppelde fluxen van koolstofdioxide (CO2) en water tussen bladeren en atmosfeer zijn sterk gereguleerd door het openen en sluiten van een speciale groep van cellen (d.w.z. huidmondjes), en door water geleverd via het xyleem. De eerste reactie van de plant onder waterschaarste is stomatale sluiting die het verlies van water door transpiratie vermijdt, waardoor de fotosynthese in het proces wordt beperkt. Deze afweging heeft directe gevolgen voor de groei van planten en fruit. Een beter begrip hiervan vernauwing is nodig om de regulatie van de water- en koolstoffluxen van de hele plant te begrijpen (uit bladeren aan fruit) onder droogtestress. Het overkoepelende doel van dit project is om een ​​beter te bieden begrip van deze regeling door de studie van het plantwater en de suikerfluxen. Een er zal een geïntegreerd mechanistisch model van water- en suikertransport worden ontwikkeld om de hoofdstroom te ontrafelen componenten van koolstofassimilatie en waterverliezen, en de implicaties daarvan voor plantengroei en
fruit ontwikkeling. Voor dit doel kozen we de wijnstok (Vitis vinifera L.) als modelplant, vanwege zijn unieke kenmerken om te gaan met droogte en de relevantie daarvan in de landbouw rondom de wereld. Voor deze doelen zullen we planten gebruiken onder kasgestuurde omstandigheden en een
commerciële mediterrane wijngaard in Spanje. Daarom verwachten we met deze integrale aanpak om de manieren om water- en koolstoffluxen in planten te reguleren beter te begrijpen en ook te vinden verbeterde manieren voor waterbeheer in de land- en tuinbouw.