Dit project richt zich op een literair netwerk dat actief is in Madrid in de decennia na het Spaans
Oorlog. Bekend als Ágora (1955-1973), runde de groep een uitgeverij, een literair tijdschrift en een
poëzieprijs en organiseerde een wekelijkse soirée die enkele van de meest opmerkelijke dissidentenschrijvers aantrok en intellectuelen in het naoorlogse Spanje. Opmerkelijk is dat de groep werd gerund door een vrouw, Concha Lagos, in een periode waarin vrouwen over het algemeen werden uitgesloten van het openbare leven en degradeerden naar binnenlandse rollen.
Na de burgeroorlog implementeerde Franco een beleid van autarchie en isolationisme. Geleerden hebben vaak beschouwde de cultuur van deze periode als afgesneden van zowel Europa als de rest van de Spaanse taal wereld. Dit project probeert deze naar binnen kijkende visie van naoorlogse literatuur te herzien laten zien hoe de Ágora-cirkel erin slaagde een netwerk van schrijvers te creëren dat niet alleen uitbreidde in heel Spanje, maar ook buiten zijn grenzen, waaronder Latijns-Amerika, Amerika, Europa en
verbannen Spaanse auteurs. Het doel van het project is om de uitwisselingen tussen deze schrijvers te recupereren en om de rol van Ágora te traceren in het creëren van een ruimte voor dissidente literatuur en gedachten in de naoorlogse periode Spanje. Meer in het bijzonder zal het onderzoeken hoe de cirkel gepromoveerde schrijvers heeft uitgesloten van officieel literaire kringen (vrouwen, dissidenten, etc.) en contacten gelegd met buitenlandse schrijvers die hebben meegeholpen verspreid Ágora-auteurs in het buitenland en wier werken op hun beurt werden vertaald en gepubliceerd door Ágora in Spanje.