De rol van geometrie in de Renaissance wordt vaak besproken in de utopische termen waarmee het was
getheoretiseerd door humanisten en wetenschappers uit de 16e eeuw. Toch geometrie en zijn vele toepassingen voor de
het in kaart brengen en voorspellen van echte wereldverschijnselen waren ook de bronnen van enorme innovatie
die weinig te danken was aan antieke teksten, zoals gebruikt door de handwerkslieden van wie het levensonderhoud afhing
de eigenschappen en prestaties van materiaal begrijpen. Het project probeert het
geschiedenissen van vroegmoderne kunst en wetenschap door de definitie en reikwijdte van de Renaissance opnieuw te kalibreren
wiskundige kennis door de tekeningen, prenten en verhandelingen die uit de 16e eeuw kwamen.
"Gemengde" of toegepaste, wiskundige workshops die expliciet betrekking hebben op het menselijk lichaam en zijn
behuizing in stof, de houding in de ruimte en de weergave op papier. Beginnend met de
Renaissance kleermakersboek, een nieuwe uitvinding uit de late 16de eeuw die het gestandaardiseerde
het uiterlijk van lichamen voor alle sociale situaties en identiteiten, het project volgt een boog door de
vele manieren waarop geometrie de professionele prioriteiten van ambachtslieden en hun
probeert de wetenschappelijke waarde van hun ambachten te valoriseren. Wat naar voren komt is een nieuwe visie van het begin
moderne body-one gebonden aan technieken van productie en representatie, opgevat in het abstracte
geometrische volumes en oppervlakken, de constructie ervan weerspiegelt de debatten over gender,
subjectiviteit en zelfzucht die de maatschappij tot op de dag van vandaag blijven roeien.