Mijn onderzoek gaat over de vroegmoderne geschiedenis van de politiek. Ik ben vooral geïnteresseerd in de manier waarop vrouwelijke politieke theoretici in het vroegmoderne Engeland zich bezighielden met politieke vragen en concepten. Hoe komt het dat ze zichzelf zagen, en door anderen werden gezien, als politieke schrijvers, terwijl ze compleet werden uitgesloten van de politiek in traditionele zin? Wat waren de mechanismen van politieke inclusie en uitsluiting in het vroegmoderne Engeland? Is er iets unieks aan het 'verbannen' perspectief van degenen die buitengesloten waren van de politiek in traditionele zin? Deze vragen lopen als een rode draad door zowel mijn promotieonderzoek, dat de rol van partijdigheid in het politieke denken van Mary Astell en Catharine Macaulay onderzoekt, als mijn voorgestelde postdoctorale onderzoek, dat de geschiedenis van ambitie zal onderzoeken vanuit het perspectief van vrouwelijke politieke theoretici. Als Junior Postdoctoral Fellow zal ik mijn proefschrift omzetten in een boekmanuscript door te kijken naar het contrast tussen Astell en Macaulay en de Bluestockings, en zal ik de basis leggen voor mijn postdoctoraal project, de betekenis en het gebruik van ambitie in het vroege het moderne Engeland, met bijdragen die zowel historisch zullen zijn, gezien de geschiedenis van ambitie is verwaarloosd, als theoretisch, omdat het zich richt tot politieke theorieën die aannemen dat ambitie wenselijke is, zonder uit te leggen wat ambitie betekent.