In plaats van de natuur als object te behandelen, veronderstelt de Rechten van de Natuur de uitdrukkelijke schenking van rechten aan de natuur. Op het eerste gezicht staat deze nieuwe juridische benadering op gespannen voet met de antropocentrische grondslagen van het internationale rechtssysteem. Nog recenter ontstonden duurzaamheidsprincipes en milieuverdragen die een overwegend instrumentalistische benadering van de natuur weerspiegelen. Dit onderzoek wil dieper ingaan op de ambivalente relatie tussen Rights of Nature en de bestaande principes en regels van internationale milieuwetgeving. Ten eerste zal het onderzoek de belangrijkste kenmerken van Rights of Nature blootleggen, onder meer door een analyse van de recente manifestaties in verschillende rechtsgebieden, waaronder Ecuador en Nieuw-Zeeland. Ten tweede presenteert het onderzoek een conceptuele analyse van de precieze articulatie tussen Rights of Nature en de fundamentele principes die aan de internationale milieuwetgeving ten grondslag liggen. Ten derde wordt een diepgaande evaluatie uitgevoerd van de convergenties en verschillen tussen Rights of Nature en drie specifieke soorten multilaterale milieuovereenkomsten, waarbij de nadruk ligt op procedurele milieurechten, milieubeoordelingstaken en substantiële beschermingstaken. Het onderzoek is bedoeld om aanbevelingen te formuleren met betrekking tot de operationalisering van Rights of Nature op internationaal niveau. De gebruikte methode is een studie van primaire bronnen en literatuur. De bevindingen worden gecontroleerd door middel van een kwalitatieve zoektocht van belangrijke experts.