De oorsprong van Nederlandse blackface vermaak wordt doorgaans gesitueerd in de tweede helft van de negentiende eeuw, wanneer Anglo-Amerikaanse minstrelgroepen in Nederland arriveerden. Het dragen van zwarte make-up was in Nederland volgens onderzoekers al honderden jaren een gangbare theaterpraktijk, maar het zou pas halverwege de negentiende eeuw gebruikt worden om zwarte mensen te stereotyperen. “Blackface Burlesques” zal laten zien dat noch de Nederlandse populaire theatercultuur, noch de geschiedenis van het racisme hebben gewacht tot deze minstrels het podium betraden. Het doel van dit project is om te achterhalen welke idiomen, stijlfiguren en technieken werden gebruikt om "zwartheid" vorm te geven in ludieke genres en de verschillende functies van deze representatievormen te onderzoeken. Mijn onderzoek zal laten zien dat dit corpus van geracialiseerd vermaak, gecreëerd en geënsceneerd in een periode die werd gekenmerkt door de verharding van raciale verschillen, een voorbode was van minstrelentertainment uit het midden van de negentiende eeuw, zowel in hun vormgeving als in hun functies. Door een tot nu toe onbestudeerd corpus van blackface-entertainment bloot te leggen en te deconstrueren, zal dit project niet alleen bijdragen aan debatten over Europese variëteiten en de vroege wortels van Anglo-Amerikaanse minstrel shows, maar ook aan discussies over imperiale verbeelding, Zwarte Piet en dekolonisatie in Nederland.