Het gebruik van psychoactieve middelen, zoals alcohol en andere drugs, neemt wereldwijd toe. In 2022 gebruikten er volgens de Verenigde Naties 292 miljoen mensen drugs, een stijging van 20% in vergelijking met 10 jaar eerder (UNODC, 2024). Verslaving treft niet enkel veel jongeren, families en buurten, maar gaat ook gepaard gaat met ernstige negatieve gevolgen op het vlak van volksgezondheid en sociale en economische problemen. Ondanks de heersende (negatieve) opvatting over verslaving als een chronisch, recidiverende hersenziekte toont onderzoek aan dat herstel van verslaving vaker voorkomt dan gedacht. Meer dan de helft van alle personen die ooit een probleem hadden met alcohol of drugs geraakt hier van af. Eigen onderzoek bij volwassenen die een verslavingsprobleem gehad hebben (Dekkers et al., 2021), maakt duidelijk dat tijdig ingrijpen en de rol van ondersteuning cruciaal zijn om tot herstel te komen. In dit onderzoek willen we deze inzichten toetsen bij jongeren en jongvolwassenen die een verslavingsprobleem ontwikkelen en nagaan hoe herstel in een vroeg stadium ingezet en bevorderd kan worden. Het onderzoek richt zich specifiek op jongeren tussen 16 en 25 jaar en herstelondersteuning buiten de klassieke hulpverleningsinitiatieven om (zoals discovery colleges, opleidingsiniatieven en ondersteunende groepen).