Waterstof in metalen leidt vaak tot de degradatie van de mechanische eigenschappen en kan onvoorspelbare breuk van industrieel relevante materialen tot gevolg hebben. De industriële toepasbaarheid van hoog-sterkte stalen (HSS) wordt beperkt door hun hoge gevoeligheid voor waterstofverbrossing. Deze stalen tonen nochtans een hoge sterkte/stijfheid vs. gewicht ratio wat ze heel interessant maakt voor de automobiel industrie en verschillende structurele toepassingen. Om veiligheidsredenen kunnen deze materialen echter niet optimaal aangewend worden zolang het waterstof probleem niet begrepen en opgelost is. Het doel van deze doctoraatsthesis is het bekomen van een dieper inzicht in de mechanismes die waterstofscheur initiatie en propagatie bepalen in HSS. Aangezien industriële HSS heel complexe materialen zijn, werd eerst fundamentele kennis vergaard op ultra-laag koolstof staal en generische Fe-X-C materialen met relatief eenvoudige microstructuren. Daarenboven, werd het waterstof degradatie gedrag van complexe industriële materialen, nl. TRIP staal en drukvat staal, onderzocht. Geavanceerde karakterisering technieken, met de nadruk op EBSD (electron backscatter diffraction), werden aangewend om dit doel te bereiken. EBSD laat toe een materiaal grondig te bestuderen zowel op microstructureel als op kristallografisch vlak. Door het bestuderen van deze verscheidene materialen werd de invloed van verschillende microstructurele eigenschappen op de weerstand van materialen tegen waterstof degradatie onderzocht.