Ondanks de ambitie van het Akkoord van Parijs (2015) om de stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde te beperken tot minder dan 2°C boven het pre-industriële niveau, wordt de wereldwijde actie om klimaatverandering tegen te gaan gekenmerkt door politiek falen. Niet alleen zijn de beleidsambities van de deelnemende landen onvoldoende om de doelstellingen van het Akkoord van Parijs te bereiken, de meeste landen slagen er zelfs niet in om hun nationaal bepaalde bijdragen te realiseren. Ervan uitgaande dat volksvertegenwoordigers de belangen van hun kiezers proberen te behartigen, kan de kiezer de klimaatbeleidsagenda beïnvloeden door te stemmen op politieke partijen die inzetten op de bestrijding van klimaatverandering. Vaak bestaat er echter een discrepantie tussen de mate waarin kiezers aangeven een bepaalde topic belangrijk te vinden (e.g., klimaatverandering) en hun feitelijk stemgedrag (e.g., stemmen op een politieke partij die inzet op een sterk klimaatbeleid). Dit project wil aantonen dat impliciete overtuigingen (i.e., complexe cognitieve processen die niet-intentioneel, snel, onbewust en/of efficiënt verlopen) een cruciale rol spelen in het stemgedrag van de kiezer en dus in rekening dienen gebracht te worden wil men verkiezingsresultaten nauwkeurig kunnen voorspellen. Zodoende zal dit project ook bijdragen aan het verbeteren van toekomstige klimaatmodellen, vermits deze kennis toelaat om verschuivingen in klimaatbeleidsagenda’s sneller en beter te anticiperen.