Vloeibaar kristal is een organisch zacht materiaal dat vloeibaar is maar ook een zekere ordening bevat. Deze combinatie van flexibiliteit en ordening geeft aanleiding tot buitengewone materiaaleigenschappen. Vloeibaar kristal wordt op grote schaal commercieel gebruikt in beeldschermen maar kan ook nuttig zijn voor de ontwikkeling van andere optische componenten. Vloeibare kristallen hebben het voordeel dat ze zichzelf kunnen organiseren in complexe structuren en dat ze beïnvloed kunnen worden door externe factoren zoals een elektrisch veld, belichting of opwarming. Dit zorgt voor componenten met makkelijk aanpasbare eigenschappen. Om nieuwe componenten te ontwikkelen en de functionaliteit te verbeteren, is het essentieel om te begrijpen hoe de aanhechting van het vloeibaar kristal aan de oppervlakken gerelateerd is aan de vorming van complexe structuren in de bulk. In dit werk wordt onderzocht hoe de combinatie van aanhechtingspatronen met verschillende soorten vloeibaar kristal aanleiding geeft tot de vorming van complexe structuren. Elektrische velden, opwarming of belichting worden gebruikt om de structuren te vervormen en zo de eigenschappen aan te passen. De componenten worden geoptimaliseerd om licht op een efficiënte manier te manipuleren, zodat ze bruikbaar worden in bijvoorbeeld slimme ramen met wijzigbare lichtdoorlaatbaarheid. Naast experimenteel werk worden ook simulaties uitgevoerd om inzicht te krijgen in het gedrag en om de eigenschappen te optimaliseren.