Verstoringen van de darmmotiliteit treffen een groot deel van de bevolking wereldwijd en meer dan 20% van de Europese bevolking lijdt aan chronische obstipatie, waarvan de oorzaken vaak onbekend zijn. De darmmotiliteit is verminderd bij patiënten met inflammatoir darmlijden en anderzijds gaan veranderingen in de darmmotiliteit vaak gepaard met indicaties van ontsteking. Hoewel chronische gastro-intestinale dysmotiliteitssyndromen een veel voorkomend en wereldwijd gezondheidsprobleem zijn, zijn de onderliggende oorzaken slecht gekend. Als gevolg daarvan zijn de gebruikelijke behandelingsopties beperkt tot veranderingen in voeding en levensstijl of het gebruik van osmotische laxeermiddelen. Dit levert vaak onbevredigende resultaten op, waardoor de noodzaak ontstaat om een ​​beter mechanistisch inzicht te krijgen in de ontwikkeling van gastro-intestinale dysmotiliteit. In het voorgestelde project zullen we een nieuw muismodel van constipatie karakteriseren, en dit model vervolgens gebruiken om de onderliggende moleculaire en cellulaire mechanismen te bestuderen en om mogelijke therapeutische benaderingen te onderzoeken.