Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie moeten chronische ontstekingsziekten beschouwd worden als één van de grootste bedreigingen voor de menselijke gezondheid. Glucocorticoïden worden veelvuldig gebruikt in de geneeskunde en vormen de voornaamste optie voor de behandeling van o.a. astma, allergie, reumatoïde artritis, inflammatoire darmziekten en multipel sclerose. Langdurige behandelingen met glucocorticoïden worden echter aanzienlijk belemmerd door het optreden van bijwerkingen en resistentie. Desondanks blijft de glucocorticoidreceptor (GR) een cruciaal therapeutisch doelwit bij ontstekingsziekten vanwege de goede werkzaamheid en de lage kosten van de agonisten.

We beschikken over concrete bewijzen dat de nucleaire receptoren GR en PPARα interageren met elkaar en dat het viseren van heterodimeren van GR en PPARα met bivalente liganden leidt tot een verhoogd therapeutisch voordeel wegens hun uitgesproken anti-inflammatoire eigenschappen en merkbaar beter profiel inzake nevenwerkingen. Dit project heeft als doel metabool stabiele bivalente liganden te synthetiseren die een GR-agonist (bv. dexamethason) verbinden met een PPARα-agonist (bv. pemafibraat) via een linker d.m.v. haalbare en efficiënte procedures. Bovendien zullen deze nieuwe conjugaten gekarakteriseerd worden m.b.t. hun anti-ontstekingsactiviteit, vermogen om GR-PPARα-heterodimeren te vormen, bijwerkingenprofiel en eADME-Tox-eigenschappen, hetgeen hun waarde als nieuwe middelen voor vervolgtesten in chronische ontstekingsmodellen zal bepalen.