COSMOPOET wil de relatie tussen poëzie en astronomie heroverwegen en uiteindelijk onderzoekt het middeleeuws-Griekse oplossingen voor de vraag hoe de kosmos met literaire middelen kan worden verklaard. Dit is een project over de wisselwerking tussen wetenschap en literatuur en over het interpreteren van wetenschappelijke literatuur als literatuur in de context van de intellectuele ruimte van de Byzantijnse scholen en de vele naast elkaar bestaande curricula op hoger onderwijsniveau. COSMOPOET bestudeert de middeleeuwse Griekse en vroegmoderne manuscripttraditie van het didactische gedicht ""Phaenomena"" van Aratus van Soli (d. vóór 239 BCE) en vergelijkt dit met de overdracht van de inleidende astronomische verhandeling ""The Heavens"" van Cleomedes (eerste eeuw na Chr.). Beide teksten laten de lezer-student kennismaken met de elementaire kosmologie en astronomie en gaven aanleiding tot de productie van commentaren van tekstuele en schematische aard, aangezien hun populariteit in Byzantium vanaf het einde van de dertiende eeuw toenam. COSMOPOET bestudeert 1) de tekstuele dimensie van beide discoursen (vooral het didactische gebruik van formele literaire kenmerken zoals vers en ritme); 2) hun respectieve grafische kenmerken (bijv. lay-out en diagrammen); 3) de bijbehorende parateksten (bijv. epigrammen, scholia, marginale en interlineaire annotaties) en 4) op zichzelf staande commentaren, en 5) hoe ze veranderen, zoals blijkt uit manuscripten die zijn gekopieerd uit de tiende tot de zestiende eeuw. Zo formuleert en test COSMOPOET de hypothese dat het onderzoek van zowel parateksten als grafische kenmerken van wetenschappelijk discours, en van hun respectieve variaties in de tijd, vragen kan beantwoorden over de praktijken van het onderwijzen en leren van kosmologie en elementaire astronomie in Byzantijns hoger onderwijs.