Jobs creëren en het ondersteunen van KMO’s zijn populaire beleidsdoelstellingen. De permante vrijstelling van patronale sociale zekerheidsbijdragen voor het aanwerven van een eerste werknemer, ingevoerd in 2016, tracht beide doelstellingen te realiseren. Dit onderzoeksproject evalueert die genereuze (en bijgevolg dure) loonkostensubsidie om zo beter te begrijpen hoe werknemers en bedrijven reageren op permanente loonkostensubsidies. Daarvoor ontwikkelen we een theoretisch model en maken we gebruik van geavanceerde micro-econometrische evaluatietechnieken. Eerst testen we of die loonkostensubsidies jobs hebben gecreëerd en/of hebben geleid tot hogere investeringen en winsten. Vervolgens onderzoeken we hoe de subsidie werd verdeeld tussen de eerste werknemer en de werkgever. Daardoor kunnen we een klassieke economische theorie testen, namelijk dat loonkostensubsidies volledig ten goede komen van de werknemer. Tot slot evalueren we de impact van dit beleid op de verdeling van de bedrijfsgrootte. Daardoor kunnen we testen of jobs werden gecreëerd in kleine bedrijven ten koste van jobs in grotere bedrijven die niet in aanmerking komen voor de subsidie. We wensen met dit onderzoekt inzichten te verwerven in wie wint en wie verliest van permanente loonkostensubsidies.