Project

SOY 2.0: Validatie voor het gebruik van inheemse rhizobia voor duurzame teelt van sojabonen in het Noordwesten van Europa.

Acroniem
SOY 2.0
Code
180E6724
Looptijd
01-01-2025 → 31-12-2027
Financiering
Gewestelijke en gemeenschapsmiddelen: divers
Onderzoeksdisciplines
  • Natural sciences
    • Analysis of next-generation sequence data
    • Bacteriology
    • Microbiomes
    • Soil biology
  • Agricultural and food sciences
    • Agricultural plant protection
    • Crop science
    • Food sciences and (bio)technology not elsewhere classified
Trefwoorden
soja microbiome rhizobia plantaardige productie
 
Projectomschrijving

Sojaboon (Glycine max) is een van de belangrijkste eiwitbronnen in menselijke voeding en diervoeder. Europa is sterk afhankelijk van de import van sojabonen (>16 miljoen ton sojabonen en >17,5 miljoen ton sojameel geïmporteerd in EU27+ in 2020). Ongeveer 70% wordt geïmporteerd uit Brazilië en Argentinië, waar de teelt van sojabonen één van de belangrijkste drijfveren is (en blijft) van ontbossing. Grootschalige sojaproductie in Europa zal niet alleen bijdragen aan het tegengaan van ontbossing in cruciale ecosystemen zoals het Amazonegebied, de Cerrado en de Gran Chaco, maar ook Europa’s afhankelijkheid van soja-import verminderen, de bijbehorende CO₂-voetafdruk verlagen en de lopende transitie naar meer plantaardige eiwitten en minder dierlijke eiwitten in Europese diëten vergemakkelijken.

De huidige commercieel beschikbare rhizobiale inoculanten die nodig zijn voor de vorming van stikstofbindende knobbeltjes op sojawortels, zijn echter gebaseerd op niet-endemische rhizobiale stammen die slecht zijn aangepast aan lokale milieuomstandigheden. Dit zorgt ervoor dat sojabonen die in NW-Europa worden geteeld, suboptimale opbrengsten hebben en een te laag eiwitgehalte volgens de normen van de voedingsindustrie.

In een eerder VIB Grand Challenge (GC)-project, waarin rhizobia "getrapt" werden in meer dan 1000 tuinen van burgers in Vlaanderen, België, werden verschillende lokale rhizobiale stammen geïsoleerd die stikstofbindende knobbeltjes op sojawortels vormen. Tot nu toe is een octrooiaanvraag ingediend voor 2 stammen (met de optie om een derde toe te voegen) en de eerste gecontroleerde veldproefresultaten wijzen erop dat inoculatie van soja met deze stammen mogelijk de zaadopbrengst en het eiwitgehalte kan verhogen in vergelijking met een commercieel inoculant. De resultaten zijn echter variabel tussen veldproeven, wat aangeeft dat meer proeven nodig zijn in een breder scala van teeltomstandigheden.

Daarnaast zijn geen van de stammen tot nu toe getest op commerciële boerderijen. In het Soy 2.0-project zullen we het gebruik van 5 veelbelovende rhizobiale stammen die gevangen zijn in het vorige GC-project (namelijk de 3 eerder genoemde stammen en 2 aanvullende stammen)  valideren om de opbrengst, het eiwitgehalte, de biologische stikstofbinding (BNF) en de winstgevendheid van soja te verhogen onder realistische agrarische productieomstandigheden.