Jaarlijks wordt kanker aan het rectum (of de endeldarm) bij ongeveer 1500 Vlamingen vastgesteld. Een

groot aantal van deze patienten wordt behandeld met radiochemotherapie (bestraling in combinatie met

chemotherapie) vooraleer de tumor chirurgisch wordt verwijderd. Deze behandeling verhoogt de

levensverwachtingen door een verbeterde plaatselijke controle. Patienten met een fibrotische reactie

hebben echter een slechtere overlevingskans dan patienten met een fibro-inflammatoire reactie. Fibrose

bestaat uit een toename van fibroblasten. Een tumor be staat naast kankercellen ook uit kankergeassocieerde

fibroblasten, endotheelcellen en verschillende immuuncellen. In dit project wordt

bestudeerd hoe kanker-geassocieerde fibroblasten reageren op radiotherapie en of deze reactie

betrokken is bij fibrose en kankercel overlevingsmechanismes. Bestralen van kanker-geassocieerde

fibroblasten met een therapeutische dosis leidt ondermeer tot hogere secretie van insuline-achtige

groeifactor 1 (lGF-1), een overlevingsfactor. De IGF-1 receptor en mediator voor overleving AKT worden

geactiveerd in bestraalde kanker-geassocieerde fibroblasten, waardoor hun aantat stijgt. Belangrijk is -

dat colorectale kankercellen na behandeling met het secretoom van bestraalde kanker-geassocieerde

fibroblasten ook activatie van de IGF-1 receptor en AKT vertonen. Dit resulteert in meer uitgerekte

kankercellen en stimulatie van lactaat vrijstelling, extracellulaire verzuring, metabole activiteit en groei.

Dezelfde effecten werden bekomen met recombinant IGF-1. Momenteel worden experimenten

uitgevoerd om de betrokkenheid van IGF-1/ IGF-1 receptor signalering na te gaan bij de

overlevingseffecten van bestraalde kanker-geassocieerde fibroblasten. Verder onderzoek zal uitwijzen

of radiotherapie in combinatie met het blokkeren van IGF-1/AKT signalering de effectiviteit van de

kankerbehandeling verbetert en bijwerkingen vermindert