Zowel chronische nierziekte en acute nierschade komen veel voor bij kleine huisdieren. Vroege detectie is voor beide aandoeningen een uitdaging maar wel belangrijk voor de prognose.

Ondanks dat chronische nierziekte een ongeneeslijke aandoening is, kan een tijdige therapie verdere achteruitgang en de impact van de ziekte afremmen. Jammer genoeg vertonen dieren met beginnende chronische nierziekte geen of beperkte klinische klachten waardoor de aandoening meestal pas in een laat stadium vastgesteld wordt.

De meeste honden en katten die worden aangeboden met acute nierziekte (community-acquired AKI) hebben een infectieuze of toxische oorzaak voor de acute nierschade. Anderzijds neemt de prevalentie van acute nierschade als complicatie bij kritiek zieke, gehospitaliseerde dieren meer en meer toe (hospital-acquired AKI). In beide gevallen is een dure en intensieve hospitalisatieperiode vereist en is de prognose gereserveerd. Methodes om vroege acute nierschade of acute nierstress te identificeren kunnen helpen om dieren met een verhoogd risico op ergere nierschade sneller te identificeren. Zeker bij dieren met hospital-acquired AKI kunnen bij risicopatiënten preventieve maatregelen genomen worden om bijkomende nierschade tegen te gaan. Ook kunnen sommige van deze merkers informatie geven over prognose en een hulp bieden aan de eigenaar die moet beslissen over al dan niet therapie en de financiële implicaties hiervoor.

Het budget van deze aanvraag zal gebruikt worden om nieuwe merkers en beeldvormingstechnieken te evalueren op hun diagnostische en prognostische waarde voor vroege stadia van chronische nierziekte en acute nierschade.