Wonden aan de distale ledematen van paarden kunnen gemakkelijk tot complicaties leiden. Een veel voorkomende complicatie is de overmatige tumorachtige groei van het granulatieweefsel, tot boven de rand van de wonde. Dit zogenaamde hypergranulatieweefsel vormt een ernstig probleem en is één van de belangrijkste oorzaken voor vervroegde pensionering van paarden en zelf van euthanasie. Tot op heden is er geen effectieve behandeling voor hypergranulatieweefsel, omdat de mechanismen van deze verstoorde wondgenezing nog niet goed gekend zijn. Onze preliminaire data tonen aan dat het immuunsysteem een belangrijke rol speelt. Binnen het huidige project willen we ons begrip van het immuunlandschap in hypergranulatieweefsel verder verdiepen door een vergelijking te maken tussen klinische cases van snel versus traag helend hypergranulatieweefsel. We zullen een histologische analyse uitvoeren, gecombineerd met laser capture microdissectie en RNA sequencing, gevolgd door in vitro experimenten om het gedrag van fibroblasten te onderzoeken na stimulatie door cytokines en/of immuuncellen. Tenslotte zullen we het wondmicrobioom onderzoeken, aangezien hypergranulatieweefsel nooit steriel is en de samenstelling van het wondmicrobioom een direct effect heeft op het immuunlandshap. Een beter inzicht in de mechanismen die tot hypergranulatie leiden zullen ons helpen om effectieve behandelingsopties te ontwikkelen voor de verzorging van wonden aan ledematen van paarden.