De school van Sade traceert de literaire erfenis van D.A.F. Markies de Sade in de Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf de jaren zestig. Het project onderzoekt zowel de receptie van Sade als de mate waarin de representatie van literair sadisme diverse waardesystemen betreffende seks en seksualiteit overbrengt op de lezer. De analyse verschaft inzicht in de manier waarop auteurs zich in
een Sadeaanse traditie inschrijven en, meer bepaald, in hoeverre de representatie van seksueel sadisme maatschappelijke en culturele normen met betrekking tot seks uitdaagt en/of versterkt. Door een corpus van Nederlandse en Vlaamse auteurs te onderzoeken - zowel canonieke als minder bekende - die zich in essays, narratieve fictie en vertalingen op het werk van Sade hebben gebaseerd, stelt het huidige project literair sadisme voorop als het middel bij uitstek waarmee narratieve instanties worden uitgenodigd om over (seksuele) waarden te onderhandelen. Op basis van methodologische benaderingen uit de narratieve ethiek en de retorische narratologie verkent het project de complexe wisselwerking tussen vrijheid en dwang die inherent is aan sadisme, zowel op
individueel als op maatschappelijk niveau. Op die wijze wordt een nieuw licht geworpen op een tijdperk dat alom wordt geprezen als het tijdperk van seksuele bevrijding.