De laatste jaren waren de milieu-inspanningen in de bouwsector vooral gericht op het reduceren van de gebruiksenergie van gebouwen, terwijl een doordacht materiaalgebruik minstens even belangrijk is om de ecologische voetafdruk verder te verkleinen. Het concept ‘Urban mining’ is erop gericht gebouwen te beschouwen als materiaalbanken, die materialen kunnen leveren om te hergebruiken in andere projecten. Dit onderzoek streeft ernaar meer inzicht te verschaffen in het hergebruikpotentieel van bouwmaterialen afkomstig van één- en kleine meergezinswoningen, met een focus op sociale woningbouw. Eerst zullen typische constructie-opbouwen en bouwmaterialen in 10 case studies uit verschillende bouwperiodes in kaart gebracht worden. Voor deze materialen zullen technische criteria die het hergebruikspotentieel beïnvloeden (bv. bevestiging, blootstelling, etc.) onderzocht worden. Zowel de kostprijs als de milieu-impact van hergebruik (d.w.z. regeneratieprocessen, opslag, etc.) zal voor minstens 10 bouwmaterialen geanalyseerd worden met behulp van LCC en LCA. Op basis van hiervan zal een concreet kader ontwikkeld worden dat architecten, aannemers etc. inzicht verschaft in het hergebruikspotentieel van bestaande bouwmaterialen. Materiaalproducenten en sloopbedrijven zullen bovendien meer kennis verwerven over materialen die in de toekomst beschikbaar zullen komen voor hergebruik. Daarnaast zal dit onderzoek helpen het beleid rond duurzaam gebruik van bouwmaterialen verder vorm te geven.