Door de grote gevoeligheid van maïs voor toxigene schimmels (o.a Fusarium schimmels) is de kans dat maïskuilen geconeerd zijn met mycotoxinen reëel. Daarenboven kunnen ook andere rantsoencomponenten in meer of mindere mate gecontamineerd zijn met mycotoxinen zodat de detoxifiërende capaciteit van re ruminale flora uitgeput geraakt. Deze capaciteit is in het verleden wellicht ook overschat omdat men o.a. geen rekening heeft gehouden met de productiviteit van dieren (verblijfstijd voeder in pens verlaagt bij toenemende productie). Daardoor ontsnappen mycotoxinen aan degradatie in de pens en kunnen ze worden geresorbeerd in het duodenum. Het aantal meldingen van mycotoxine-problemen bij melkvee vanuit de praktijk is dan ook groeiend. Het Project wil deze problematiek aanpakken via maïskuilen, gezien dit de belangrijkste voedercomponent is van het rantsoen van melkvee, en deze niet afgedekt wordt door een sectoraal bemonstering- of bedrijfscontroleplan zoals bv. bij mengvoeders.